संसारमा शनिबार र आइतबार २ दिन विदा हुने धेरै देशहरू छन् । नेपालमा हप्ताको १ दिन शनिबार विदा दिने चलन राणा प्रधानमन्त्री भीम शमशेरका पालादेखि चलेको हो । यतिखेर फेरि
गणतन्त्रपछि फेरि अर्कोपल्ट नागरिक मतदाताहरू स्थानीय तह निर्वाचनमा भाग लिने दिन २०७९ बैशाख ३० गते आउन अब मात्र दुई हप्ता बाँकी छ । मै हूँ भन्ने दलहरूका घोषणापत्र हेर्दा त्रिभुवन
नेकपा एमालेका प्रभावशाली नेता भीम रावलले एमाले नेतृत्वलाई जोडदार प्रश्न गरेका छन् –‘सूर्य चिन्ह विक्री भएको हो ?’यो प्रश्न उनले हालै एमालेका सिद्धान्तभन्दा विपरीत सिद्धान्त भएका राप्रपा र परिवार दलका
‘नेपालमा अहिले आर्थिक संकट निम्तिनुको कारण हाम्रै देशका नेताहरुको अकर्मण्यताले नै हो ।अहिले देशको धुकधुकी चलेकै भनेको रेमिट्यान्सले हो । रेमिट्यान्सले गर्दा नेपालका गाउँ र दूर दराजका बस्तीहरू उजाड पारिएका
जननेताहरू नवधनाढ्य शासकमा परिणत भएपछि वर्गीय धरातल बिर्सिएपछि समाजवादको मोडालिटीभित्र जन्मदारहेछन्, अग्लाअग्ला गगनचुम्बी ‘भ्यु टावर’ हरू ? यखितेर प्रश्न सोध्न मन लागेको छ काठमाडौँको भीमसेन धरहराभन्दा बाहेक मुलुकको कुनचाहिँ भ्यु
‘सुन्नेले जब सुन्दैन, भन्नेले मात्र गर्नु के ? नाङ्गाका देशमा गई, धोबी पाउँछ काम के ?’ कवि शिरोमणि लेखनाथ पौड्यालको ‘नैतिक दृष्टान्त’ कविताबाट लिइएका यी दुई हरफ कविताले भनेझैँ अहिले
जतिजति स्थानीय निर्वाचन २०७९ नजिकिँदै छ उतिउति आम नागरिक, मतदाता र उम्मेदवारहरूमा पनि नयाँ -नयाँ सोचले घर गर्न थालेका कुराहरू समाचार, विचार र फिचर बनेर छापा, विद्युतीय माध्यम र अनलाइनहरूमा
नेपाली सिनेमाका ‘महानायक’ भनेर चिनिने कलाकार राजेश हमालले वर्तमान अवस्थालाई ‘ब्यङ्ग्य गर्नका लागि’ काठमाडौँ महानगरपालिकाको मेयरमा उठ्ने रहर गरेका रहेछन् । उनको व्यङ्ग्यात्मक रहर महानगरमा भएगरेका प्रतिनिधिहरूलाई सक्रिय बनाउनका लागि
समय आफ्नो रफ्तारमा चलायमान छ । उसको गतिलाई संसारका कुनै पनि शक्तिशाली व्यक्ति, राष्ट्र वा तत्वले अवरुद्ध गर्न सक्दैनन् । समय विगत हो । समय वर्तमान हो र समय भनेको
राजनीति सबै नीतिहरूको राजा हो । त्यसैले राज्य सु-सञ्चालनको नीति समेत राजनीति नै हो । मुलुक चलाउनका लागि सामयिक विधि, प्रविधि, सिप, अध्ययन र कौशल भएका व्यक्तिहरू नै राजनीतिमा आउने