काठमाडौं, बैशाख १३ । शारीरिक रुपले आफु अशक्त रहेर पनि गायन क्षेत्रबाट कहिल्यै थाकेनन् निलमणी भण्डारी । भोजपुरको उत्तरी दिङ्लाको एउटा किसान परिवारमा जन्मेका भण्डारी पुर्णत शारीरिक रुपमा अशक्त छन् ।

आफु शारीरिक अशक्त भएपनि सानै देखि कला र गलामा अब्बल देखिएका उनीको अपाङ्गताकै कारण चाहेजति अध्ययन गर्न पाएन । उनी आफु अशक्त भएकै कारण अध्ययनमा निरन्तरता दिन पाएनन् । तर गायनलाई भने कहिल्यै छाड्न सकेनन् ।

भण्डारीले अहिलेसम्म ‘कुइरो लाग्यो बादल लाग्यो’, ‘नछर ए दृष्टी’ , ‘कुर्ले ढुकुर कुरकुर’, ‘चारतिरै वास्ना छरेर’ जस्ता एक दर्जन लोकगीत एल्बम निकाली सकेका छन् । पछिल्लो समय दर्शकमाझ नदेखिएका उनले फेरी “अभागीको कर्म” नामक लोक दोहोरी गीति एल्बम लिएर आएका छन् ।

“अभागीको कर्म” नामक गितमा समसामयक घटना क्रम र अपाङ्गता सम्बन्धी विषयहरु समेटिएका छन् । भण्डारीले पढ्न नपाए पनि जिवनमा हार नखाने अठोटका साथ काठमाडौं प्रवेश गरेका थिए ।

आफुहरु जस्ता अपाङ्गता भएका व्यत्तिहरुका लागी काठमाण्डौं सहर सपनाको सहर जस्तो लागेको उनले सुनाए । हामीहरुलाई संघर्ष गर्न निकै कठिन हुने रहेछ उनले भने २०५८ सालदेखि २०७३ साल सम्म आउदा जे सोचेर म काठमाडौं छिरेको थिए तर सोचेको जस्तो सहज रहेनछ ।

२०५८ सालमा संखुवासभाको मनकामना महोत्सवका बेला उनले गाएको कविता र गितले मनमुद्ध बनेका दर्शकले सहयोग गरेको ५ हजार रुपैयाँ लिएर भण्डारी काठमाडौं छिरेक थिए ।

पाँच हजारसहित उनी सुन्दर सपना बुनेर केहि गर्ने अठोटका साथ काठमाण्डौं छिरेका थिए । आफु अपाङ्गता भएकै कारण तत्काल उनका लागी काठमाण्डौंमा केहि गर्ने वातावरण मिल्नु फलामको चिउरा चपाउनु सरह थियो ।

गाउँमा जन्मेको केटो त्यसमा पनि अपाङ्गता कहि हिडडुल गर्न सहजता थिएन । त्यतिबेला गायनमा लाग्न र एल्बम निकाल्न रेडियो नेपालमा स्वर परीक्षा पास हुनै पथ्र्यो । गायनमा लाग्ने सपना बुनेर आएका उनलाई धादिङका धनराज अधिकारी नाम गरेका व्यत्तिले रेडियो नेपालमा गायनमा लगाईदिने नाउमा आफुसँग बचेको चार हजार रुपैयाँ पनि लिएर भागे ।

त्यो दिनको क्षण सम्झदा अहिले पनि मन ढुक्क फुलेर आउछ उनी सुनाउछन् । मैले उनको नाम र रेडियो नेपाल सोध्दै पुग्दा स्वर्गीय राम थापा सँग भेट्ने मौका पाए । आफ्ना सबै सुख दुख थापा सँग सेयर गर्ने मौका पाएका उनले थापाकै सहयोगमा एउटा गित रेडियो नेपालमा गाए ।

भण्डारीले आफ्नो गायन यात्रा राम थापाकै सहयोगबाट २०५८ सालमा रेडियो नेपालबाट औपचारीक रुपमा सुरु भएको बताए । स्वर परिक्षा त्यहि बाट पास गरेर गायन क्षेत्रलाई अगाडि बडाएँ उनले भने ।

अपाङ्गता भएका व्यक्तिहरुमा पनि आआफ्नै कला छन् उनीहरुका लागी राज्यले केहि सहयोग गरेको खण्डमा दैनिक जिवन धान्नलाई हदसम्म सहजता हुने उनी ठान्दछन् ।

उनी भन्छन् ‘रेकडिङ स्टुडियो चारतला माथि छन, हामी चढ्न सक्दैनौ समस्यै समस्या छ, । तर पनि जिवनमा हार खाएका छैनौ सरकारले माया नगरेर के भयो त दर्शकले माया गर्नु भएकै छ र गर्नुहुनेछ भन्ने विश्वास पनि लिएको छु ।’ आफुले अहिले निकालेको गितमा पनि पारीवारीक सुख दुखलाई उजागर गरेको छु । म आफु निरन्तरतालाई नै ठुलो उपलब्धी ठान्दछु ।